Feest, feestdagen, viering
Hoe kan een gevoelige persoon de druk van de feestdagen weerstaan?
Geschreven november 2015; laatste bewerking mei 2023
We zijn er allemaal zo druk mee!
Heeft iemand eigenlijk wel de tijd om dit artikel rustig te lezen?
Velen scannen (en Swypen) hem onderweg naar de volgende activiteit.
We worden 'voortgestuwd' als een grote kudde die pas weer tot stilstand komt in januari.
Natuurlijk zullen er ongetwijfeld mooie momenten zijn en kijken de mensen daarnaar uit.
Voor veel gevoelige mensen ligt dit heel anders; 'de druk is te groot', ze ervaren te veel prikkels en hectiek.
- Waarom maken ze zich zo druk voor alle feestdagen?
- Welke leermomenten liggen er te wachten met de Sinterklaas, Kerst, Oud & Nieuw en alle andere evenementen?
Als ik het met HSP'ers/Lichtwerkers (art. 36) heb over de komende feestdagen, hoor ik talrijke keren dat ze er zo tegenop zien. Ze zitten in hun introverte levensfase, waarin ze tot rust en tot zichzelf willen komen *1). Toch moeten ze van alles: baan, huishouding, kind- en ouderenzorg, kaarten schrijven, kerstspullen van zolder halen, boom optuigen, diner samenstellen en koken, boodschappen halen, cadeautjes zoeken, nieuwe kerstkleding kopen, naar de kapper, bakken. Pff. Herkenbaar?
Waarom doen ze eigenlijk mee met de hectiek van die feestdagen? Ze doen dit natuurlijk al jaren zo en hebben daar nooit zo bewust bij stilgestaan. Ze hebben er allang géén plezier meer in. Het liefst willen ze alleen zijn! Weg van die drukte met die nep dennengeuren en populaire kerstmuziek, maar vooral weg van die verplichtingen! En toch doen ze dit niet. Zelfs intelligente en hoogopgeleide mensen hebben moeite om hun feestdagen anders in te richten.
Waarom maken mensen zich zo druk voor de komende feestdagen? Er zijn volgens mij in elk geval drie invloeden die actief zijn en daar liggen nu net de gevoeligheden van de HSP'ers/Lichtwerkers:
- A. De werking van een collectief bewustzijn
- B. Een overgeleverde traditie
- C. Onbewuste angst voor afwijzing en/of er niet bij te horen.
A. De werking van een collectief bewustzijn: meedoen met de rest zonder erover na te denken. In no time zit de kerstsfeer er massaal in. Er is dan maar één ding op de wereld belangrijk en dat is de 'KERST'! Die kerstsfeer of kerstgeest die er omheen hangt is een vorm van collectief bewustzijn. Het is een aparte entiteit en astraal van aard.
De vorming van een collectieve entiteit ontstaat door (onbewuste) samenvoeging van energieën via gelijkgestemde individuen. Is zo'n astrale entiteit eenmaal gecreëerd, verkrijgt het een intelligentie en gaat het een eigen leven leiden. Daarna is het door niemand meer te temmen. Het meegesleurde individu (jij dus) verliest als het ware zijn of haar eigen identiteit en gedraagt zich zoals het collectieve bewustzijn voorschrijft, zoals het volgen van de nieuwste kersttrends, menu's uit de tijdschriften en luisteren naar de meest gedraaide kerstmuziek.
Het collectief bewustzijn wordt gevoed via impulsen van de commercie, vanuit deelnemers, maar ook door astrale krachten. Hoe groter de groep, hoe meer eraan meedoen, hoe krachtiger de entiteit wordt. Machthebbers en wereldbedrijven maken altijd gebruik van deze 'groepsgeest'. Zij zijn in staat om die te manipuleren. In het kerstcollectief wakkert men al bijna een eeuw de kerstkooplust aan via codes en slimme marketing. Daardoor geven steeds meer mensen veel te veel geld uit aan die feestdagen! Het wordt gekscherend een hype genoemd en waait voorbij als het januari is. De entiteit echter blijft voortleven, wachtend op nieuwe impulsen.
B. De overgeleverde (kerst)traditie, is per land verschillend; naast de collectieve kerstgeest, bestaat er een energiegeschiedenis. Het lijkt op nostalgie, maar het is meer dan dat. Volksoverleveringen en oude tradities worden via de genen (DNA) doorgegeven. Bovendien volgen kinderen de voorbeelden van hun (groot) ouders. Deze energetische erfenis creëert een zichzelf herhalend patroon. Het is één grote hang naar een gelukzaligheidsherleving. Het is een buitengewoon veeleisend, rigide, dwingend en streng gebruik.
 In de (Nederlandse) overlevering ligt bijvoorbeeld opgeslagen dat je met de feestdagen naar de kerk gaat en dat je niet de hele Kerst alleen doorbrengt; dat je die dagen je familie ontmoet en nog een aantal ongeschreven wetten zoals je netjes aankleden. Iedereen moet zich (soms tot eigen wanhoop) aanpassen om erbij te horen. Er is géén vrijheid, het is een meer vastzitten in de gebruiken, wat meer weg heeft van 'opzitten en pootjes geven' dan op een werkelijke ontmoeting. Veel verdriet en afschuwelijke familiedrama's worden juist met de Kerst beleefd en menigeen heeft een kersttrauma opgelopen. En ook al is dit alles niet op jou van toepassing, je herkent vast wel de mensen in je omgeving die naar de feestdagen kijken als een onontkoombare verplichting.
C. Onbewuste angst voor afwijzing (art. 55) en/of er niet bij te horen; naast de collectieve en de familiaire druk, bestaat er in de mens een emotioneel verlangen om samen te zijn en ergens bij te horen. Het is een persoonlijke drijfveer, die vaak onbewust als oergevoel aanwezig is. In het begin van de mensheid kón men alleen maar overleven binnen de stam. Als men uit de groep verstoten werd, betekende dit de dood. Maar als we nu nóg gevangen zitten in dat emotionele verlangen om erbij te horen, dan gaan we letten op zaken zoals: 'zie ik er goed uit?' of 'ben ik even goed als jij?'. Onbewust zijn we dan op zoek naar bewondering, bevestiging en goedkeuring van anderen. Mensen sloven zich heel wat uit tijdens de feestdagen.
Ouders worden meewarig aangekeken als ze niet kunnen vertellen dat al hun kinderen op visite zijn geweest of dat ze niet zijn uitgenodigd. Het gevoel van uitsluiting of om er niet bij te horen blijft op de loer liggen. Wij zijn voortdurend bezig om het gevoel van afwijzing te vermijden; desnoods door dingen te doen waar we absoluut geen zin in hebben en die ons eigenlijk beschadigen. Veel HSP'ers/Lichtwerkers die steeds bewuster worden, willen er vanaf om in die tredmolen mee te blijven lopen. Nee zeggen, dat kunnen de meesten niet, ze hebben moeite met grensafbakening. Dat lukt niet zomaar, het is een onderdeel van één van de twaalf levenslessen *2) die vooral gevoelige vrouwen in hun pakket hebben.
Zoals ik in het begin al schreef, er zijn natuurlijk ook mensen die de feestdagen niet als een verplichting zien, maar koesteren. Voor hen is het de bijzonderste tijd van het jaar. Niks mis mee, zij ervaren ook geen overweldigend gevoel, al is dit niet voor iedereen weggelegd.
Welke leermomenten liggen er te wachten met de Sinterklaas, Kerst, Oud & Nieuw en alle andere evenementen?
Om te kunnen stoppen met zich zo druk te maken, moeten we éérst weten wáár de schoen wringt! Want dan pas kan iemand beginnen met  verandering en/of transformatie. Om daarachter te komen heb ik drie triggers beschreven. Tijdens het lezen voelen HSP'ers/Lichtwerkers in hun systeem reacties daarop. De sterkste 'trigger' is de eerste stap om de bijbehorende adviezen uit te proberen.
Trigger 1. Invloed van het collectief bewustzijn: Als de radio of TV altijd aan staat, dan wordt iemand in elk geval beïnvloed door de vele reclames en meningen van anderen. Ook al is het op de achtergrond, hersenen zijn erop getraind om boodschappen uit het collectieve veld op te vangen. Eveneens bij het lezen van kranten, tijdschriften of reclameblaadjes worden mensen gemanipuleerd. En let op! Facebook, WhatsApp en andere social media zijn voorbeelden van een collectief bewustzijn met een grote invloed op de massa. Iedereen kan zich onttrekken aan de groepsgeest, alleen moet men er zich wél eerst van bewust zijn (leermoment).
Advies voor trigger 1:
- Streef naar het stoppen van de invloed van de media! Kijk, luister of lees selectief, stel een eigen playlist samen zonder reclame.
- Doe het makkelijker en verminder de deelname aan de kersthype, versobering is beter, probeer eens eenvoud.
Trigger 2. Loskomen uit een vaste traditie: Net zo goed als we grotendeels de kerk de rug hebben toegekeerd, kunnen we de gewoontes die ons géén vrijheid bieden veranderen. HSP'ers voelen donders goed aan dat het niet op prijs wordt gesteld als ze zichzelf binnen de familie op de eerste plaats zetten, maar eigenlijk moeten ze dat wél doen! Duidelijk aangeven wat ze wel en wat ze niet willen. Het klinkt egoïstisch, maar niet als ze het doen om daarna nog meer aan een ander te kunnen geven (ook al is dat dan niet direct binnen de eigen familie). Wees alert op dogmatische tradities waar men niet (meer) achter kan staan.
Trigger 3. Angsten voor afwijzing of om er niet bij te horen: Het is erg pijnlijk om te beseffen dat de goedkeuring van de ouders nog steeds wordt nagestreefd, ook al is iemand al 50 jaar; of er een vriendenkring op nahoudt, die geen echte vrienden (art. 95) zijn. Daarom is het goed om na te denken en bewust te worden van alle drijfveren.
Advies voor trigger 3:
- Leer NEE te zeggen; dat is een ja tegen het zelf!
- Leer voelen of iets passend is. Géén goed gevoel = niet doen!
- Werk tijdig aan gevangen emoties (art. 9) zoals afwijzing of erbij willen horen.
Ik besef heel goed hoe het voelt om familietradities te doorbreken en de feestdagen alleen door te brengen. Je kunt echter evengoed een gezellige sfeer creëren. Kijk er niet raar van op dat je je (tijdelijk) het zwarte schaap voelt. Als je eenmaal de vrijheid hebt verkregen, kun je pas echt een keuze maken of je wel of niet deelneemt aan de manier waarop de rest van de wereld de feestdagen viert. En als je dan meedoet, omdat je dat wilt, neem je de verantwoording voor die beslissing, ook al heb je dagenlang nodig om weer bij jezelf te komen.
Reacties van lezers: "Bedankt, Ria, ik heb er eigenlijk ook geen zin in, de kinderen willen graag komen, ik mediteer toevallig al dagen en denk dat het mij wel van pas zal komen."
Hartegroet van." (wil anoniem blijven)
LEES OOK: *Is het wel allemaal zo leuk op Moederdag? (art. 19)
*1) Kluizenaar.
*2) Levenslessen (art. 74).
*3) Meditatie voor gevorderden.
|
